تاریخچه تنیس روی میز

 

تنیس روی میز
تنیس روی میز ورزشی که یک نوع تفریح خصوصی و خاص طبقه اشراف بود ودر اواخر قرن نوزدهم جای خود را از اطاقها و زیرزمینهای خصوصی به سالنهای مسابقات عوض کرد و بدین ترتیب به یک ورزش عمومی تبدیل شد .

ورزش تنیس روی میز در آغاز در آسیا ، انگلستان یا نزد سرخپوستان آمریکای شمالی و جنوبی به طور ابتدایی بازی می شد.
راکتهای در ابتدا شبکه دار مثل راکت تنیس بود و پارچه ای را که به صورت گلوله محکم پیچیده شده به عنوان توپ استفاده می شد و یا توپ لاستیکی کوچکی که باد می شد استفاده می کردند.
رفته رفته راکتهای شبکه دار جای خود را با راکتهای چوبی دسته بلند و باریک و پوشیده از پوست گوساله دردوطرف تخته راکت عوض کرد.


توپ مخصوصی که جنس آن از سلولوئید( تقریباً همجنس توپهای فعلی) بود در سال 1890 توسط`جیمز گیب` انگلیسی، درست شد و به خاطر صدای پینگ و پنگ که از برخورد راکت با توپ سلولوئیدی ایجاد می شد، نام این ورزش را که به اسم `گوسیما` یا `فلیم فلام` یا `ویف وایف` یا `پیم پام` متداول بود به `پینگ پنگ` تغییر یافت .
این اصطلاح در انگستان تحت شماره 19070 به انحصار ثبتی رسید. اما چون این ورزش مقررات و قوانین مخصوصی نداشت، بازیکنان هر کشور بنا بر موقعیت و علاقه خود هر طور که مایل بودند بازی می کردند و طول و عرض میز یا بلندی و کوتاهی میز و تور در کشورهای مختلف ، متفاوت بود .
به دلیل همین ناهماهنگی هر کس فقط می توانست روی میز منتخب خود که عادت کرده بود بهتر بازی کند. در آن زمان `لاسچلوپارتمان` مجاری و در سالهای بعد `شومن واریته` با کفشهای قلابدار و شلوار مشکی و پیراهن مشکی ابریشمی در صحنه ظاهر می شدند و با حرکات نمایشی تماشاچیان را سرگرم می کردند.
شگرد و هنرنمایی خاص آنها در برگرداندن توپها از داخل یک لیوان بود، هنری که امروز فقط تعداد کمی از بازیکنها بدان تسلط دارند.
در سال 1905 یک انگلیسی به نام ` گود` به روی راکتهای چوبی، قطعه ای لاستیک موج دار( دندانه دار) قرار داد و بدین وسیله بازیکنان یاد گرفتند که به آن پیچ ها و سرعتهای گوناگون به توپ بدهند و بدین ترتیب راکتهای روکش لاستیکی دانه دار به سرعت مورد قبول عامه قرار گرفت و جای راکتهای چوب پنبه ای و چوبی را گرفت ونیز راکتهایی ساخته شد که روکشهای مخملی داشتند.
در آغاز، بازی تنیس روی میز شامل حمله از یک طرف و ضربه ای از طرف دیگر بود که به عنوان جواب این حمله( دفاع) از طرف دیگر میز داده می شد.

از سال 1920 یک تجارتخانه ورزشی برای تبلیغ علامت کالای تجارتی اش از نام پینگ پنگ استفاده کرد و به همین علت بعدها نام این ورزش از پینگ پنگ به تنیس روی میز تغییر داده شد.

در سال 1926 فدراسیون بین المللی تنیس روی میز تأسیس شد و با کمک دکتر`لی

من` قوانین و مقررات خاص و یکنواخت تنیس روی میز را تصویب کرد.
از همین سال مسابقات جهانی تنیس روی میز آغاز شد که اولین دوره آن در لندن برگزار شد. از سال 1939 تا 1946 به علت وقوع جنگ جهانی دوم همه فعالیتها و مسابقات جهانی این ورزش تعطیل شد.
درسال 1947 یعنی بعد از جنگ دوم جهانی مجدداً مسابقات جهانی شروع شد و تا کنون بدون وقفه انجام شده است.
از سال 1926 تا 1952 این ورزش که بیشتر با راکتهای تخته ای پوشیده از لاستیک دانه دار در دو طرف چوب راکت و با روش دفاعی بازی می شد را به علت کسب عناوین مختلف قهرمانی توسط اروپایی ها می توان عصر اروپایی ها دانست و در دهه سال1950 را که به دلیل ظهور و درخشش ژاپنی ها و معرفی روشپن هولدر( گرفتن راکت به شکل مداد) و ارائه ضربه های فورهند و بازی تهاجمی نزدیک به میز به وسیله راکتهای اسفنجی و رقص پا توسط آنها و کسب اغلب عناوین قهرمانی این ورزش، این دهه را نیزعصر ژاپنی ها نامید. ژاپنی ها تا سال 1961 این برتری مطلق را حفظ کردند و همواره ستاره مسابقات جهانی بودند
در سال 1959جنگ کوتان اولین بازیکن چینی بود که کاپ انفرادی مردان جهان را با خود به پکن برد .
از 1961 تا 1967 که چینی ها در مسابقات جهانی حضور پیدا کردند و گوی رقابت را از ژاپنی ها گرفته بودند و قهرمان بی چون و چرای تنیس روی میز دنیا شدند و عناوین انفرادی و تیمی مردان را در مسابقات جهانی 1961 پکن 1963 پراگ و 1965 لوبلیانا را به خود اختصاص دادند عصر چینی ها نامیده شد.
در ضمن ، ضربه هایلوپ (ضربه های پیچدار و مارپیچی) از سال 1960 توسط ژاپنی ها اختراع شد که با استقبال عامه روبرو شد( این ضربه به وسیله لاستیکهای اسفنجی دانه دار پشت رو شده و معکوس زده می شود) در طول سالهای 1961 تا 1983 عناوین قهرمانی در اختیار ژاپنی ها ، چینی ها و تا حدی مجاری ها بوده است که از این میان فاتح مطلق همچنان چینی ها بوده اند.

تنیس روی میز داخل آپارتمان :
مشکل علاقه مندان به بازی تنیس روی میز که در آپارتمان های کوچک زندگی می کنند توسط مخترع معروف توبیاس فرنزل حل شد.

این اختراع ، در مخصوصی است که به سادگی و با یک چرخش 90 درجه ای، به یک میز تنیس روی میز تبدیل می شود و پس از پایان بازی، مجدداً به حالت اول یعنی در اتاق باز می گردد.